ترمیم تاندون روتاتور کاف شانه

یکی از عمل های جراحی رایج و یا به اصطلاح روتین شانه ترمیم پارگی های تاندون روتاتور کاف است .

تاندون روتیتور کاف تاندونی است که از ادغام تاندون چهار عضله در اطراف شانه تشکیل میشود و نقش مهمی در نگه داشتن سر استخوان شانه در حفره گلنویی در هنگام عملکرد عضله دلتویید یا دالی برای بالا آوردن استخوان بازو در مفصل شانه دارد.

عضلات تشکیل دهنده تاندون روتاتور کاف یا چرخاننده شانه عبارتند از سوپرااسپیناتوس (Supra Spinatus) ، اینفرااسپیناتوس (Infra Spinatus) ، ترس ماینور (Teres Minor) و ساب اسکاپولاریس یا ساب اسکپ (Sub Scapularis) .

انواع روش های ترمیم تاندون روتاتور کاف عبارتست از روش های جراحی باز (Open Surgery) ، روش جراحی نیمه باز (Mini Open Technique) یا جراحی بسته (Arthroscopic Surgery).

انتخاب روش جراحی بستگی به نوع پارگی و اندازه آن و ترجیح و انتخاب جراح و تجربه او بستگی دارد.

در بررسی ها و مطالعات انجام شده تکنیک های جراحی باز یا اوپن و یا تکنیک بسته آرتروسکوپی و مینی اوپن در دراز مدت در این مورد نتایج یکسانی به دست داده است و جزو معدود مواردی است که نتیجه جراحی باز معادل تکنیک بسته یا آرتروسکوپی گزارش شده است ، در حالی که در اغلب سایر موارد جراحی تکنیک جراحی آرتروسکوپی نتایج بهتری نسبت به جراحی باز می دهد.

گذشته از اینکه تکنیک باز یا بسته انجام شود روش فیکسیشن تاندون به استخوان به دو روش Double Row و Single Row تقسیم بندی می شود و همانگونه که از اسم آن مشخص است در تکنیک دابل رو تاندون در دو ردیف به استخوان فیکس می شود و این تکنیک جدیدتر محسوب می شود و طرفداران این تکنیک معتقدند که در این روش احتمال جوش خوردن تاندون به استخوان بیشتر است و احتمال پارگی مجدد و یا به اصطلاح Failure of Surgery کمتر است ولی هنوز این نکته نیز ثابت نشده است.